آرزوهای بزرگ من

خوب از اونجایی که من بزرگتر شدم و بیشتر حرفهای آدم بزرگها رو متوجه میشم ایندفعه میخوام مثل اونها حرف بزنم و از آرزوهام بگم.خوب منم یه آرزوهایی دارم که ممکنه از نظر بزرگا کوچیک باشه اما از نظر من که بزرگن. مثلا من واقعا آرزو داشتم کشف کنم که اون اتاقه چیه که مامان وقتی میخواد منو بشوره یا حموم بریم میبره اونجا یعنی میدونم چیه ها ولی نمیدونم خودشون برای چی همش میرن اونجا برای همین تازگیها کلی تمرین کردم و بلد شدم روی پنجه پاهام وایستم تا قدم بلند بشه و دستگیره درش رو بکشم پایین و در رو باز کنم ولی وقتی این کار رو میکنم اون کسی که توی اونجاست اونقدر داد و هوار میکنه که من بیشتر میترسم و در رو میبندم 

یه آرزوم اینه که خودم قدم بلند بشه که توی قابلمه ها رو بتونم ببینم . اصلا نمیدونم چرا مامان روی زمین غذا درست نمیکنه که من مجبور نشم کلی گریه کنم تا بغلم کنن بعد التماس کنم تا در قابلمه رو بردارن تا توی اونو ببینم .

دیگه اینکه من دوست دارم خودم هر وقت دلم خواست برم بیرون ولی تا در باز میشه و من سعی میکنم فرار کنم یکی میدوه و در رو میبنده یا منو میگیره میاره توی خونه بعد من مجبورم از پشت شیشه بیرون رو نگاه کنم تازه وقتی هم منو میبرن بیرون همش حواسشون هست دست به چیزی نزنم یا یه جایی که اونها نمیخوان نرم ولی من بعضی وقتها سرم رو میندازم پایین و برای خودم میرم گردش مثلا چند وقت قبل توی یه فروشگاه خودم رفتم که مامان و بابا از ترس زهره ترک شده بودن بعد یه خانمی منو پیدا کرد و بهشون داد.

من آرزو دارم بدونم چرا وقتی میریم با مامان بخوابیم مامان هست ولی وقتی بیدار میشم نیست  برای همین وقتی بیدار میشم و میبینم دوباره تنها هستم گریه ام میگیره.

من آرزو دارم جای مامان بشینم و دار قالیش رو بکوبم خیلی کیف داره 

اما از همه اینها بزرگتر اینه که من خیلی دوست دارم بدونم اون کابینت بالایی ها توشون چیه میدونین بابا از مامان مهربونتره بعضی وقتها منو میزاره روی کابینت و کارهاش رو میکنه برای همین من اجازه دارم به همه چیز دست بزنم تا اینکه هفته قبل در یکی از کابینتها رو باز کردم که توش یه عالمه شیشه بود و من بعضی هاشون رو آوردم پایین البته دوباره مامان اومد و منو دستگیر کرد ولی یه روز که مامان نباشه اونقدر به بابا گیر میدم تا دوباره منو بزاره بالا تا ببینم توی بقیه کابینتها چیه